Waar ik in het begin nog een grote speelgoedhond in de bench legde, om de plek een beetje op te vullen, zou er hier bijna geen hondje meer bijgekund hebben..
En dan wordt het dus tijd voor de puppies om naar hun definitieve thuis te gaan. Het viel me niks mee. Ik vrees dat ik alle eigenaars, toen ze eenmaal met hun jassen aanstonden, zo’n beetje de deur uitgewerkt heb om zo min mogelijk tranen te laten zien. Je wordt er zo lelijk van, dat huilen. En het is ook niet erg leuk voor de nieuwe eigenaars. Sorry mensen, volgende nest beter..of niet. De uittocht begon afgelopen vrijdag. Sabrina had donderdag nog heerlijk voor me op de pups gepast, zodat ik wat uren kon maken bij de GGD. En toen vrijdagmorgen..vertrok Dakota, het meisje met het appelgroene bandje. Hieronder een foto van Sabrina met Donna’s nestzuster Indie. Dakota gaat dus bij haar tante wonen.
En hier een gelukkige Sabrina met haar nieuwe aanwinst. Dakota blijft van Sabrina en mij samen.
En een uur later stonden Jan en Ivonne op de stoep. Fenna, het meisje met het paarse bandje, gaat bij hen in Venlo wonen. Fenna komt op een heel goed moment in het leven van Jan en Ivonne, en ze zijn erg gelukkig met haar.
Op zondag was het de beurt aan Hunter om naar huis te gaan. En het afscheid van alle puppen was moeilijk, maar Huntertje.. echt héél moeilijk. Ik ben dan ook vergeten om een statiefoto te maken. Gelukkig heeft Brenda er dezelfde avond nog voor gezorgd dat er een familiefoto, mèt Huntertje, deze kant op kwam. En Brenda heeft nòg ergens voor gezorgd, namelijk voor een heel bijzonder cadeau. We zijn door iedereen enorm verwend, maar dit was toch wel de klap op de vuurpijl: een prachtig mozaïek, gemaakt door Sandra (Galgosan) op het Windhondenforum. Dit krijgt dus echt wel een ereplek in huis. Nogmaals bedankt, Brenda!
En hier staan ze dan, allevijf.
Op zondagmorgen kwamen Kate en Sander, om Freya, het oranje meisje, op te halen. Freya gaat in Den Haag wonen, op een steenworp afstand van het strand. Daar gaat ze vast heel erg van genieten, en ook van Kate en Sander.
En zondagmiddag kwamen Herma en haar zoons Djosh en Djeff, om Anyl, het roze wijffie, op te halen. Ze hebben er erg naar uitgekeken en de jongens konden haast niet meer wachten. Ook Anyl gaat een mooie toekomst tegemoet, met veel mooie natuurgebieden in de buurt.
Toen had ik nog maar drie puppies..die echter plezier maakten voor tien.
Maar niet voor lang. Op maandagmorgen kwamen Marijn en René uit Amsterdam. Sprotje, ons kerstmeisje, gaat een echte Jordanese worden en begeeft zich tussen creatieve mensen. Past goed bij haar. Helaas ook hier vergeten de statiefoto te maken..dus doen we het even met een foto van een week of vier geleden.
En gisteren kwamen Jenny en Frank Bulteel om Melvin, de Donna-look-a-like, op te halen. Jenny en Frank hebben al twee whippets gehad, één is er veertien geworden, en één vijftien. Na het beëindigen van de rouw om hun laatste overleden whippet, waren ze nu aan een nieuwe huisgenoot toe, en dat mocht Melvin zijn. Het was moeilijk om ook het laatste puppie te laten gaan en ik ben dan ook alweer vergeten om een foto te maken..hier komt dus weer een gouwe ouwe.
Zeven fijne gezinnen, mensen, stellen, hoe je het ook noemen wilt, de pups gaan er gelukkig en geliefd opgroeien en daar gaat het om. Dit was dus het laatste blogje over het nest in zijn geheel.
Gelukkig gaat het hier goed met Truffel, die door haar moeder verwend, en door haar tante Maggie opgevoed wordt.
En daar gaat u nog veel van horen. 🙂
ballisticwhippets 
Wat een leeg huis dan he. Ik ken het dat gesnotter bij de voordeur, bij de één iets meer dan bij de ander. Ik had er zelfs tissues staan:) Maar als je dan hoort dat alles goed gaat, dat is waar je het voor doet. Ook wel weer lekker rustig nu met je eigen hondjes+één. Het was leuk alles te volgen, het was/is een prachtig nest!
Dank je voor dit mooie compliment, Manon, en over anderhalve week is het jullie beurt!
Wat een heerlijk verslag, Annemarie. Nu eindelijk tijd om je volledig op Truffel te richten, en op de andere 2 natuurlijk. En alle pups gaan volgens mij een mooie toekomst tegemoet. Succes iedereen met de opvoeding en veel plezier met de hondjes !
Komen jullie eens gauw deze kant op, met met jullie honden Truffel wat verder te socialiseren? 🙂
Tja, ik roep dan dat het allemaal meevalt, maar helemaal valt het natuurlijk ook niet mee. Het was een beetje om jou en mezelf wat moed in te spreken ;>)). Maar door de strenge voorselectie die je hebt gepleegd alvorens de mensen op je lijst kwamen, zijn je pups niet helemaal en sommigen helemaal niet uit het oog. Je schept er de condities mee om je pups met een vertrouwd hart af te geven – je doet dus ook jezelf een groot plezier. Na acht weken zorgen, observeren, socialiseren, puin ruimen en piekeren naar wie welke pup moet gaan is een mens ook meestal aan het eind van zijn latijn – ondanks alle hulp – en is het tijd voor wat ontspanning en genieten van die éne bijzondere achterblijver, het levende resultaat van best wel een langdurig projectje, als je vanaf de eerste voorbereidingen gaat rekenen. Je hebt het er als fokker met dit eerste nestje met glans vanaf gebracht Annemarie, en de mensen die nu een Ballisticje bezitten beseffen gelukkig goed welk een kostbaar nieuw gezinslid ze erbij hebben; en dan heb ik het dus niét over de aanschafprijs maar over de zorg en liefde die is besteed aan hun ontstaan en hun eerste levensfase op hun geboorte adres ;>). Petje af hoor!
Ik ga jou zaterdag eens stevig knuffelen, Monique.
Het was fantastisch om alles rond dit nestje te mogen volgen. Dank je wel Annemarie, ik heb genóten!
Het genoegen was geheel aan mijn kant, Lucia, en bedankt voor je leuke commentaar, hier doen we het voor, zo’n blogje bijhouden!
Meisje, ik vind dat je het van A tot Z perfect gedaan hebt. Mijn welgemeende complimenten. Je PR machine was er eentje die ook ingezet kan worden om een lelijke vrouw met tien vervelende kinderen aan een vent te helpen! Dan je marketing met prachtig drukwerk 😉 De nestvoorbereiding met alle spullen die je hebt verzameld om de bevalling en die eerste acht weken zo veilig, gezond en goed mogelijk te laten verlopen. Het vertrouwen in je vrienden die je mochten helpen als je echt een keer een dagje moest gaan werken. De kenners om je te helpen beslissen welk hondje op welke plaats zou komen en welke zelf te houden. De selectie voor goede baasjes (die allemaal door een strenge controle zijn gegaan, maar met vlag en wimpel zijn geslaagd). En dan de cadeaus bij het afscheid. En dan zijn we er nog niet want ook voor de nazorg zul je er altijd voor hen zijn. Chapeau. Ook een dikke pluim voor Martin die de werpkist en de kleurige touwtjes voor je heeft gemaakt en ook dag en nacht voor de puppen en voor jou klaar stond. Goed gedaan jonguh!
Ik hoop nog vaak iets van de A’tjes te horen, via jou, Facebook, eigen blogjes (hint!) of live ergens. Veel plezier iedereen met jullie werkelijk prachtige hondenkind.
Zo, nu eerst een zakdoekje!
Ja, doe mij dan ook maar even een zakdoekje. Wacht maar, tot ik je zie..ik ga je sufknuffelen.
Zonder gein, dankjewel voor dit fijne compliment.
Omdat je het waard bent. En omdat ik trots op je ben dat je het -ondanks de liefdevolle hulp van iedereen- toch eigenlijk in je eentje allemaal goed hebt geregeld. Kussssssss.
Oh ja, en de echte “Wim” hangt as we speak in 120x 80 aan de muur.:-)
Ik zal het creatieve brein langs sturen om hem te signeren, dan wordt ie vast nog veel geld waard 😀 Hoewel hij nu al heeeeeel erg waardevol voor je is. Ik kom hem graag binnenkort een keer bewonderen.
Most wellcome. 🙂
Annemarie,wat raar hè…nu zonder al dat grut.
ik moest wel lachen om wat je schrijft…dat je iedereen zowat de deur uit hebt gewerkt….ha ha.
heel begrijpelijk.En gelukkig ook maar dat het je het toch emotioneel vond.Dat is toch een teken dat je om ze gaf.Dat was duidelijk zichtbaar.Ik vond het ook moeilijk om Hunter bij je weg te halen,maar dat was jou ook al duidelijk geworden.trouwens,tranen maken jouw niet lelijk hoor,eigenlijk juist mooier.
Nu begint de opvoeding van Huntertje voor ons.En dat is best moeilijk.Maar we doen ons best,want hij is zo welkom hier.Ik hoop echt dat hij het fijn heeft bij ons,die kleine boef,die kleine slaapkop.
Nogmaals,bedankt,bedankt,bedankt,bedankt.En hopelijk,tot snel.
xxx
Dankjewel voor je lieve reactie, Brenda, Hunter had niet beter terecht kunnen komen, ookal is opvoeden in het begin wat moeilijk, door al je inzet komen jullie er wel!
Je hebt je mooie, eerste nestje fantastisch groot gebracht Annemarie! Bedankt dat we jouw spannende, maar vooral leuke avontuur mochten volgen via je blog en de webcam. Zo te zien heeft elke pup hele leuke, nieuwe eigenaren gekregen. Nu wordt het tijd om al je aandacht op de kleine Truffel te richten en lekker van haar puppy-tijd te gaan genieten, want voor je het weet is ze alweer volwassen! Ik kijk ernaar uit om te zien hoe zij en haar broertjes en zusjes zullen opgroeien. We zullen vast nog veel van deze doerakjes horen!
Ik hoop dat Truffel en Ivy binnenkort eens kennis komen maken, Nikki, en dank je voor het fijne compliment.
Alles is eigenlijk al gezegd , maar je hebt het echt allemaal heel goed en leuk gedaan .
En nogmaals bedankt dat ook “vreemde” mensen zoals ik mochten meegenieten van je schrijfsels en foto”s .
Ach… dit stukje zal je best veel moeite gekost hebben en het afscheid van JOUW puppen des te meer. Maar het hoort er bij, kleine kindjes worden groot en vliegen uit en ze hebben een fantastische start gekregen bij jullie! Nu zijn ze toe aan de toekomst!
Voor alle nieuwbakken eigenaren; heel veel geluk en plezier met jullie prachtige Ballistic pup!!
En wat zal Truffeltje een hoop geknuffeld worden nu… alle aandacht, heerlijk!!!
Blijven genieten hoor Annemarie en wij blijven je baliisticjes op je blog graag volgen! 🙂
Dank je wel Annemarie, Dank je wel dat wij een prachtige pup in ontvangst mochten nemen. Wij zijn zo dankbaar dat ze bij ons is komen wonen. Een heerlijke pup die al zoveel geleerd heeft in de 8 weken hebben wij nog nooit eerder gezien. Ze komt regelrecht uit een GOUDEN nestje. En dank je wel dat we vanaf het begin mee konden genieten op je blog en vanaf de geboorte de life-stream. Wij hebben er enorm van genoten en doen dat nu elke dag live van ons Ballisticje.
Dank je wel Herma, een compliment om van te blozen.